Toplam sayı pazarı, hızlı güncellemelerle dalgalanır. Bu yüzden fiyat, hataya açıktır. Ben burada öngörü değil, olasılık peşindeyim. Ayrıca amaç, “üst” ya da “alt”ı hisle değil, veriye bağlamaktır. Çünkü his, ilk seride yanılabilir. Veri ise uzun vadede dengeler. İlk adım, maçı bir denklem gibi görmektir. Takımların üretimi ve yediği sayıyı, tempoya bağlı okurum. Ardından bu resmi pazar çizgisiyle kıyaslarım. Eğer fark anlamlıysa pozisyon alırım. Aksi halde beklerim.
Bununla birlikte model kurmak karmaşık olmak zorunda değildir. Hatta sade bir iskelet çoğu gün iş görür. Ben önce tempo, sonra verimlilik, ardından stil etkisini eklerim. Böylece küçük hatalar büyümeden sönümlenir. Üstelik sade model, canlı güncellemeye de uygundur. Çünkü birkaç parametreyi hızla yenileyebilirim. Sonuç olarak hedef nettir. Olasılığı fiyatla tartar, değeri seçerim. Disiplin, bu sürecin görünmez motorudur.
İlk sütun temodur. Tempo, dakikadaki hücum sayısını işaret eder. Takımların sezonluk ve son on maç tempolarını ayrı tutarım. Çünkü form penceresi önemlidir. Ayrıca ev ve deplasman ayrımını da eklerim. Bazı ekipler evde hızlanır, dışarıda yavaşlar. Bu fark, çizgiyi değiştirir. İkinci sütun verimliliktir. Hücum ve savunma verimliliklerini 100 pozisyon başına sayı ile okurum. Böylece tempo ve üretim aynı dilde buluşur.
Üçüncü sütun stil bilgisidir. Üçlük hacmi, serbest atış oranı ve ikincil şans yüzdesi tabloyu boyar. Buna hücum ribaundı ve top kaybı eklenir. Çünkü ekstra pozisyonlar sayıyı şişirir. Ayrıca faul çizgisi oyunun hızını kırar. Bu kırılma, toplamı aşağı çeker. Ben stil farklarını “eşleşme çarpanı”na dönüştürürüm. Hızlı takım, yavaş takımı ne kadar yukarı çeker. Yavaş takım, hızlıyı ne kadar frenler. Bu çarpan, modelin kalbini dengeler.
Toplamı kurmak için önce pozisyonu bulurum. Klasik yaklaşım basittir. Tahmini pozisyon = Şut denemeleri – Hücum ribaundu + Top kaybı + 0.44 × Serbest atış. İki takım için de son beş ve son on maç ortalamasını alırım. Ardından ev ve deplasman ayarını uygularım. Böylece maç temposu için bir aralık çıkar. Bu aralığı, stil çarpanıyla hafifçe iterim. Hızlı eşleşmede üst banda yaklaşırım. Yavaş eşleşmede alt banda dönerim.
Sonraki adım, sayı üretimini tahmin etmektir. Beklenen sayı = Pozisyon × Hücum verimliliği. Ben iki yönlü hesap yaparım. A takımının hücumu, B’nin savunmasına karşı. B’nin hücumu, A’nın savunmasına karşı. Ardından iki tarafı toplar, başlangıç toplamını elde ederim. Yine de tek sayı yeterli değildir. Bu yüzden bir güven aralığı kurarım. Varyansı, üçlük hacmi ve top kaybı dalgası belirler. Üçlük çoksa oynaklık artar. Güven aralığı genişler.
Eşleşme çarpanı, tahmini temponun ince ayarıdır. Hızlı geçişi seven takım, rakibin kısa beşleri görünce hızlanır. Ayrıca ribaund üstünlüğü geçişe alan açar. Bu durumda tempo artı yüzde iki-üç puan şişebilir. Ben bu etkiyi geçmiş eşleşmeler ve koç profiliyle kalibre ederim. Koç, kısa beşlere erken dönerse hız artar. Aksi halde oyun yarı sahaya kilitlenir. Çarpan, bu ikilemi sayıya çevirir.
Stil çarpanı yalnız tempoyu itmez. Serbest atış hacmini de etkiler. Penetre ağırlıklı takımlar, temasla sayı üretir. Bu üretim saati durdurur, toplamı yavaşlatır. Ancak verim yüksekse sayı yine büyüyebilir. Burada kilit, faul dengesidir. Hakem trio’su sert standartla gelirse çizgi sakin kalır. Yumuşak standart, çizgiyi şişirir. Ben hakem tarihini kısa notla eklerim. Küçük notlar, karar hızını artırır.
Model, oyuncusuz olmaz. Bu yüzden ana top yönlendiricinin durumunu ilk sıraya yazarım. O oyuncu yoksa tempo düşebilir. Ayrıca asist oranı azalır. Üçlük kalitesi de zayıflar. Ben “dakika payı” verisini severim. İlk beşin birlikte geçirdiği süre kaliteyi belirler. Birlikte süre yüksekse akış akıcı olur. Düşükse setler dağılır. Bu da toplamı aşağı çeker.
Yorgunluk ikinci ana anahtardır. Back-to-back gecelerinde tempo kırılabilir. Fakat ikinci bir etki doğar. Savunma konsantrasyonu erken düşer. Kolay sayı penceresi açılır. Ben bu iki gücü birlikte tartarım. Genelde ilk çeyrekte tempo düşer, ikinci yarıda savunma dağılır. Bu ayrım, canlı ayar için önemlidir. Üstelik faul maruziyeti de etkiler. Erken fauller, rotasyonu bozar. Bench kısa ise ritim çöker. Toplam çizgisi bu çökmeyi izler.
Model çıktısını çizgiyle kıyaslarım. Fark küçükse giriş yapmam. Çünkü marj, küçük farkı eritir. Ben değer eşiğini minimum iki buçuk sayıda tutarım. Varyans yüksekse eşiği yükseltirim. Üçlük yağmuru beklenen maçta üç buçuk üzerinde ararım. Böylece gürültü, kararı yutmaz. Ayrıca kapanış çizgisi benim barometremdir. Model, kapanışa yakınsa güven artar. Uzaksa yeniden kalibre ederim.
Oranla olasılık dönüşümü şarttır. Çizgiyi, dağılım varsayımıyla olasılığa çeviririm. Basit normal dağılım yaklaşımı çoğu gün yeter. Standart sapmayı geçmiş skor dalgasından alırım. Sonra “üst” ve “alt” ihtimallerini çıkarırım. Bu ihtimalleri oranla tartarım. Pozitif beklenti netse girerim. Değilse planı park ederim. Disiplin, uzun vadede fark yaratır.
Canlıda model iki parametreyle güncellenir. İlki gerçek tempo, ikincisi şut kalitesidir. Ben her çeyrek sonunda tahmini pozisyonu yeniden hesaplarım. Ayrıca boyalı alan denemelerine ayrı bakarım. Boyalı alan artıyorsa tempo yavaşlasa bile verim yükselebilir. Bu durumda “alt” yerine beklerim. Çünkü az pozisyon, yüksek verimle dengelenir. Dengeyi göremeyen fiyat hata yapar.
Üçüncü çeyrek çoğu maçta kırılmadır. Koçlar ayarlara o bölümde karar verir. Erken bonus faulleri oyunu yavaşlatır. Üstelik çizgiye gidiş artar. Ben burada faul sayacı açarım. Bonus dakikası büyüdükçe canlı toplam yukarı kayar. Yine de acele etmem. İki-üç hücum izlerim. Sonra küçük birimle girerim. Küçük birim, hatayı ucuzlatır.
Ben her maç için aynı iskeleti kullanırım. Önce tempo ve verimlilik tablosunu güncellerim. Sonra stil çarpanını kısa notla yazarım. Ardından kadro ve yorgunluk satırını eklerim. Hakem profilini de bir cümleyle iliştiririm. Bu dört satır, başlangıç toplamını üretir. Daha sonra çizgiyle kıyaslarım. Fark eşiği aşıyorsa pozisyon alırım. Aşmıyorsa piyasayı izlerim. Canlıda üçüncü çeyrek için uyarı kurarım. Uyarı çalınca model parametrelerini tazelerim.
Yıllardır bu şekilde hareket ederim. Sade model beni yormaz. Hızlı güncelleme fırsatı kaçırmaz. Ayrıca kayıt tutarım. Hangi varsayım saptı, hangi not iş gördü. Kayıt, kalibrasyonu hızlandırır. Bir sonraki maçta daha doğru başlarım. Sonuçta amaç nettir. Toplamı hisle değil, yapı ile çözmek. Basit iskelet, dikkatli kıyas ve küçük birim. Bu üçlü, toplam sayı pazarında nefes alan bir yöntemdir.
Spor Bahisleri